Po lipcowym posiedzeniu Rady Polityki Pieniężnej jesteśmy po kolejnej obniżce stóp procentowych. Posiedzenie przyniosło zaskoczenie – oczekiwaliśmy pierwszych ruchów obniżkowych dopiero we wrześniu. W naszej ocenie jesteśmy na początku nowego cyklu luzowania polityki pieniężnej. Zakładamy, że do końca bieżącego roku stopy spadną jeszcze o kolejne 50-75 punktów bazowych, z dalszym potencjałem spadkowym w perspektywie 2026 roku.

W związku z tym oceniamy, że to ostatni moment na uzupełnienie portfela o obligacje stałokuponowe – preferujemy instrumenty oferujące możliwie najwyższy kupon, które powinny skorzystać zarówno na spadku stóp procentowych, jak i ewentualnej aprecjacji cenowej w krótkim okresie.

Otoczenie makroekonomiczne i zegar inwestycyjny a obligacje korporacyjne

Zgodnie z zegarem inwestycyjnym pozostajemy w końcowej fazie ożywienia gospodarczego, zbliżając się stopniowo do fazy ekspansji. Sugeruje to rosnące tempo wzrostu gospodarczego, przy wciąż kontrolowanej inflacji. W takim środowisku jednym z interesujących kierunków inwestycyjnych pozostaje segment obligacji korporacyjnych, szczególnie emitentów z dobrą jakością kredytową i atrakcyjnym spreadem nad obligacjami skarbowymi.

Sytuacja na rynku długu

W ciągu ostatnich dwóch tygodni rentowności polskich obligacji skarbowych spadły, a zniżki były widoczne na całej krzywej dochodowości. W tle krajowych spadków rentowności w USA obserwujemy odwrotną tendencję. Tam zarysowuje się perspektywa utrzymania stóp procentowych na obecnych poziomach, co przekłada się na wzrost rentowności amerykańskich obligacji. Może to prowadzić do przesunięcia części kapitału z rynku akcji do rynku długu oraz sprzyjać dalszemu umocnieniu dolara amerykańskiego.

Jednocześnie, na długim końcu krzywej rentowności widoczna jest niepewność związana z sytuacją geopolityczną – w szczególności z polityką prezydenta Trumpa oraz kolejnymi zapowiedziami wprowadzania ceł, co może zwiększać zmienność.

Na rynku obligacji korporacyjnych utrzymuje się ograniczona liczba nowych emisji, pomimo coraz korzystniejszego – z perspektywy emitentów – otoczenia spadających stóp procentowych. Część spółek decyduje się na finansowanie kredytowe, a część, zwłaszcza deweloperzy, odracza emisje w oczekiwaniu na poprawę koniunktury na rynku nieruchomości.